تأثیر تحمل ابهام بر باورهای فراشناختی و درگیری تحصیلی دانشجویان

هدف: مدلعدم تحمل ابهام در آغاز برای توضیح و تبیین نگرانی در زمینه ی اختلال اضطراب منتشر ایجاد و توسعه یافت اما به تدریج در مطالعات حوزه یادگیری هم وارد شد. در راستای گسترش این مدل به حوزه تحصیلی پژوهش حاضر به هدف بررسی تأثیر تحمل ابهام بر باورهای فراشناختی و درگیری تحصیلی دانشجویان انجام پذیرفته است. روش: روش مطالعه حاضر از نوع علی– مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر مشغول به تحصیل در دانشگاه آزاد ساوه بود، که تعدادشان بالای 7000 نفر بود. حجم نمونه براساس جدول کرجسی و مورگان شامل 350 دانشجو بود که این تعداد با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. آزمودنی ها از نظر میزان تحمل ابهام ارزیابی شدند. سپس با توجه به سطح تحمل ابهامشان به دو گروه دانشجویان دارای تحمل ابهام بالا و پایین تقسیم شدند. یافته­ ها: بر این اساس تعداد نمونه به 190 نفر کاهش پیدا کرد. از مقیاس تحمل ابهام مبارکه (1388) برای سنجش تحمل ابهام، پرسشنامه­ی فراشناخت ولز و کارت رایت – هاتن(2004) برای سنجش باورهای فراشناختی و پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودانگیخته پینتریچ و دیگروت (1990) برای سنجش درگیری تحصیلی دانشجویان استفاده شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چندمتغیرهmanova  استفاده گردید. نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد که تحمل ابهام بر باورهای فراشناختی دانشجویان مؤثر است، همچنین این نتایج مشخص کرد قدرت تحمل ابهام باعث افزایش درگیری تحصیلی در دانشجویان می شود. یافته های این پژوهش خاطر نشان می سازد نقش سازه تحمل ابهام در مباحث آموزشی غیر قابل انکار است.